Weer vroeg wakker na weer wakker worden, wel moe maar ook weer zin. Ik heb weinig trek, eet wel wat en om half negen vertrek uit Patterdale.
Weer een mooie dag. De weg uit en gelijk klimmen.
Er zijn vandaag veel wandelaars. Die zijn zondag begonnen, maar omdat ik een dagje heb ingehaald, kom ik ze nu tegen.
Na de eerste klim volgt de volgende. Mijn medelopers zijn al uit het zicht op twee na. Bij een viersprong is het twijfelen, ze gaan allemaal in zuidoostelijke richting. Ik zie twee wandelaars voor me en kies dat pad. Verkeerde keuze dus. Gelukkig kom ik William tegen die ook op weg is naar Angle Tarn en die volg ik tot aan het juiste pad. Wel weer tijd en energie verspild. Maar Angel Tarn is zo mooi dat je dit weer vergeet.
Hier broeden ganzen. Die hoor je ook goed. William gaat weer verder en ik zie de groep van 5 (4 heren en een dame) die ik vanmorgen aan het ontbijt ontmoette. Zij gaan wat vlotter dan ik, maar houden vaker pauze. We komen elkaar regelmatig tegen. Een van hen had de c2c al eerder gelopen. Ik volg ze op een afstand, helaas weer de verkeerde route. Het pad gaat glooiend naar beneden en ik ga klimmend omhoog. Dat betekent ook weer een hele steile daling voordat ik weer op het pad ben. Weer tijd en heel veel energie verloren. Er staan helaas in het Lake District geen wegwijsbordjes.
Nu nog een laatste klim naar het hoogste punt van de c2c. Kidsty pike.
Even bijkomen en dan weer een verschrikkelijke afdaling.
Het is nu half drie. Nu begint de lange tocht langs Haweswater.
Het pad is niet al te makkelijk beloopbaar. Het duurt zo'n 2 uur voordat ik aan het einde van het meer ben. Ik loop nu vlak achter de groep van 5. Net na een muurtje staat een box. Thomas's honestybox. Tegen betaling ligt hier water, frisdrank en marsrepen. Erg welkom. Dan weer verder. Dit is pas fijn lopen, jammer dat ik zo moe ben. Door schapenweiden met lammetjes. Over beekjes en hekjes naar Shap abbey.
Nog een mijl en dan ben ik er eindelijk. Half zeven. Weer zo'n lange dag. Douchen, eten en slapen.
